Οι ιώσεις στα μωρά και τα μικρά παιδιά είναι… παντός καιρού και είναι φυσιολογικό ο πρώτος πυρετός να μας αγχώσει και να μας ανησυχήσει.

Ο πυρετός, ειδικά στα μικρά μωρά, αναστατώνει τους περισσότερους γονείς. Ωστόσο, πρόκειται για μια αντίδραση του οργανισμού που μας λέει ότι έχει βάλει τα… δυνατά του για να εξουδετερώσει κάποιον ιό-εισβολέα!
Γιατί «ανεβάζουμε» πυρετό
Ο πυρετός είναι στην πραγματικότητα σύμπτωμα και όχι νόσος. Πρόκειται, όπως είπαμε, για μια αντίδραση του ανοσοποιητικού απέναντι σε έναν ιό ή μικρόβιο που προκαλεί ίωση ή λοίμωξη. Αυξάνοντας τη θερμοκρασία του σώματος, το ανοσοποιητικό σύστημα ενεργοποιείται και συνθέτει τα αντισώματα που θα καταπολεμήσουν τον παθογόνο μικροοργανισμό. Με δυο λόγια, ο πυρετός είναι σύμμαχος του οργανισμού!

Σε ποια θερμοκρασία μιλάμε για πυρετό

Η φυσιολογική θερμοκρασία σώματος είναι 36,6 βαθμοί Κελσίου, ωστόσο η θερμοκρασία τόσο των μωρών όσο και των ενηλίκων αυξομειώνεται στη διάρκεια της ημέρας. Σε γενικές γραμμές, στα νεογέννητα και τα μικρά μωρά, όταν η θερμοκρασία (με μέτρηση από τη μασχάλη) είναι πάνω από τους 37 βαθμούς Κελσίου θεωρείται πυρετός και χρειάζεται οδηγίες από τον παιδίατρο.

Στα μεγαλύτερα μωρά και τα νήπια, εάν το παιδί έχει καλή διάθεση, όρεξη για φαγητό και βρέχει την πάνα του με τον συνηθισμένο ρυθμό, τότε ο χαμηλός αυτός πυρετός δεν αποτελεί λόγο «συναγερμού». Μάλιστα, μην εκπλαγείτε εάν ο παιδίατρος σας συστήσει -εάν το παιδί έχει διάθεση και τρώει- να μην του δώσετε αντιπυρετικό μέχρι την θερμοκρασία των 38 βαθμών Κελσίου, αφού με τον πυρετό αυτό επιταχύνεται η ολοκλήρωση του κύκλου της ίωσης.

Tip: Οι γενικές οδηγίες σε αυτό το άρθρο είναι απλά πληροφοριακές. Μόνο ο παιδίατρος που γνωρίζει τον οργανισμό κάθε παιδιού και το ιατρικό του ιστορικό μπορεί να δώσει έγκυρες συμβουλές και οδηγίες για τον πυρετό και για την αντιμετώπιση των ιώσεων.

Αντιμετωπίζοντας τον πυρετό στο μωρό

• Εάν η θερμοκρασία του σπιτιού το επιτρέπει, γδύνουμε το μωρό και το αφήνουμε με την πάνα του. Διαφορετικά, το αφήνουμε με όσα λιγότερα ρούχα γίνεται, π.χ. μόνο με το φανελάκι.
• Φροντίζουμε να μην αφυδατωθεί καθώς η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία του. Λίγες γουλιές γάλα, νερό, χαμομήλι κάθε λίγο ή τακτικός θηλασμός χωρίς τήρηση ωραρίων βοηθούν σημαντικά.
• Τηρούμε τις οδηγίες του παιδιάτρου σχετικά με τη δοσολογία και τη συχνότητα που δίνουμε το αντιπυρετικό.

Πώς υπολογίζουμε σωστά τη δόση του αντιπυρετικού;

Ο δοσομετρητής μιας σύριγγας θα μας βοηθήσει να είμαστε ακριβείς στις ποσότητες. Για να δώσουμε το αντιπυρετικό, κρατάμε το μωρό αγκαλιά, με το κεφαλάκι του ανυψωμένο, ανοίγουμε μαλακά το στοματάκι του και κατευθύνουμε τη σύριγγα προς το πλάι της στοματικής κοιλότητας. Φροντίζουμε να ρίξουμε απαλά το φάρμακο και βεβαιωνόμαστε ότι το έχει καταπιεί.

Πότε η φροντίδα στο σπίτι δεν αρκεί

Αν το μωρό είναι κάτω των τριών μηνών είναι απαραίτητη η άμεση εκτίμηση από τον παιδίατρο και πιθανώς η εισαγωγή στο νοσοκομείο.
Πέρα από την ηλικία, υπάρχουν επίσης κάποια συμπτώματα που «χτυπούν συναγερμό»:
• Νωθρότητα και έλλειψη αντίδρασης στα ερεθίσματα
• Αδυναμία εστίασης με τα μάτια
• Βαθούλωμα στην πηγή στο κρανίο, το μαλακό σημείο στο κέντρο του κεφαλιού
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Εξάνθημα
• Εμετοί
• Σπασμοί

Tip: Μια ίωση και ο πυρετός αναστατώνουν το μωρό μας με αποτέλεσμα να γκρινιάζει, να δυσκολεύεται να κοιμηθεί συνεχόμενα για αρκετές ώρες, να αρνείται το γάλα ή τον θηλασμό. Όλες αυτές είναι φυσιολογικές αντιδράσεις στη δυσφορία που προκαλεί η ίωση και ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσουμε το μωρό μας να νιώσει καλύτερα είναι η τρυφερή παρουσία μας. Το παίρνουμε αγκαλιά όποτε κλαίει, «ξεχνάμε» το πρόγραμμα στον θηλασμό ή το μπιμπερό και το ταΐζουμε όποτε είναι δεκτικό στο να πιει γάλα. Δεν ξεχνάμε ότι η ίωση θα υποχωρήσει πολύ σύντομα και το μωρό μας θα είναι ξανά χαρούμενο και κεφάτο!